Poszukiwania

Ojciec był zbyt zapracowany. Pracował w departamencie obrony przed czarną magią, wiesz? Niezwykła ironia, jak na moje... Częstokroć znikał na całe dnie, jednak mama o nic go nie podejrzewała. W końcu, to były ciężkie czasy, Ten Którego Imienia Nie Można Wymawiać krążył po świecie i polował. Mama była przekonana, że ojciec walczy w imię wolności, była z niego dumna. Chciała bym i ja, kiedyś, była tak odważna jak on. "Twój ojciec osiągnie wiele w swoim życiu" mówiła - "Jest człowiekiem jakich trudno znaleźć w dzisiejszych czasach. Kochający, odważny, wierzący w ideały".

Przestraszyłam się. Nie rozumiałam co się dzieje. Nie wiedziałam czemu tata wymachuje różdżką, czemu mama płacze i krzyczy.

..I wtedy ojciec się do niej zbliżył. Złapał mamę za ramiona, potrząsnął nią. Mama się szarpnęła, była przerażona, spróbowała się wyrwać. Gdyby nie trzymał ją z takim uporem... Może wtedy nie straciłaby równowagi. Może by się nie przewróciła.

Nigdy więcej go nie widziałam. Tamtego dnia po prostu... uciekł.

Swoją drogą, słuch o nim zaginął. Kiedy Sam Wiesz Kto został odsunięty z areny przez Harry'ego z radaru zniknął także Michael Kendith. Nie wiem gdzie teraz jest...

Ostatnią podróż z Hogwartu pociągiem w towarzystwie moich przyjaciół z szkoły pamiętam bardzo dobrze, pamiętam także jednego chłopaka, który potem znów pojawił się w moim życiu. Był inny od wszystkich ślizgonów, podobnie jak z ja z bardzo dobrego domu o tradycji czystej krwi, jednak wyjątkowo dobrze mi się z nim rozmawiało. Był otwarty, niezaślepiony żadnymi ideałami, myślał o przyszłości miał marzenia i plany. Swoją postawą zauroczył mnie dość szybko, chyba i ja mu się spodobałam. Co dziwne wcześniej w Hogwarcie nie rozmawialiśmy często, może ja byłam zbyt chłodna, może on widział w mojej osobie kogoś innego. Obiecałam mu spotkanie w Londynie, jeszcze na peronie kiedy witałam się z moją mamą i bratem pomachał mi radośnie. Był naprawdę uroczy. 

Wpatrywałam się w mojego śpiącego synka, miał taką cudną twarzyczkę, cały był cudowny. Kochałam go całym sercem, podobnie jak mojego męża, który jadł właśnie kolację. Byli dla mnie całym światem, nikt inny nie liczył sie tak bardzo jak oni.

 Przecież miał tylko jechać do swoich rodziców, zabrać naszego synka do dziadków na weekend, ja nie mogłam tego zrobić znów musiała zostać dłużej w pracy. Nie chciałam by używał teleportacji, jednak się zgodziłam. Może gdybym wybrała się z nimi, gdybym tam była może nic by się nie stało, wydarzenia mogły potoczyć się całkiem inaczej. Nikt nie jest w stanie zrozumieć tego rodzaju bólu, jeśli nigdy go nie przeżył. Zrzucałam winę na wszystkich, najczęściej na siebie samą, zaczynałam tracić zmysły i nie dostrzegać ludzi, którzy byli dookoła mnie. Mówili iż był to przypadek, że zostali  kimś pomyleni, że nie oni byli celem. Ja wiedziałam, iż na pewno coś musiało się stać, to nie mógł być nieszczęśliwy wypadek. Ktoś chciał coś od mojego męża, to on był celem, jednak przez przypadek zamiast go schwytać zamordowali nasze dziecko. W moim przekonaniu powinnam teraz znajdować się pod ziemią, też powinnam nie żyć. Poczułam słony smak łez na moich ustach i rękę mojego brata na ramieniu. Po chwili przytulił mnie lekko i powiedział spokojnie: Damy sobie jakoś razem radę, nie zostawię Cie. Wtedy jeszcze nie wierzyłam w jego słowa, chciałam wyrwać się i rzucić na kolana przed nagrobkiem, na którym zostały wyryte imię i nazwisko mojego syna

IMIĘ I NAZWISKO POSTACI: obojętne PŁEĆ: M WIEK: 27 lat, ewentualnie 28 HISTORIA: Myślałam nad tym by oboje byli z tego samego domu, Hufflepuff. Byli przyjaciółmi, często rozrabiali...ale nigdy nie przypuszczali, że mogą być razem. Pan X mógł być w drużynie quidditcha, gdzie dołączyła i Elaine. Mógł mieć dziewczynę w Hogwarcie, ale nic z tego nie wyszło. Elaine prowadzi sklep z miotłami na Pokątnej i należy do Zakonu Feniksa. Historię można poprowadzić o wile ciekawiej na fabule, bo tutaj chodzi tylko o to co było kiedyś. Od nic niezwykłego. CHARAKTER: Raczej do wyboru, ale fajnie by było gdyby był z dużym poczuciem humoru, w szkole mógł się nieco puszyć. Roztargniony i wtedy El przywraca go do pionu. RELACJE GOTOWE: Elaine Lastrade - narzeczona  Samuel Lestrade - brat El, nieco zazdrosny o ich relacje i nadopiekuńczy w stosunku do siostry. INNE: W sumie to nie mam wymagań wielkich co do wyglądu. Mogę coś zaproponować jakby co  I historię możemy opisać wspólnie.