Ana

Dzień dobry
Pracujemy w Ministerstwie, więc sądzę, iż możemy się stamtąd spokojnie znać, zwłaszcza, iż nie ma między nami aż takiej wielkiej różnicy wieku. Czytając twoją kartę widzę, że będąc jeszcze nastolatką miałaś pewien kontakt ze śmierciożercami, głównie pewnie przez brata. W tym czasie William do nich dołączał, więc właściwie oni mogliby się jeszcze z tamtych czasów kojarzyć, mógł być jakimś znajomym właśnie twojego brata. Wówczas raczej na pewno dałabym im jakąś sympatię, wszakże byli dość młodzi, tylko nie wiem jak to ułożyć na chwilę obecną. Co by Ci pasowało?

Swoją drogą, ładna karta!

Dziękuję bardzo!
A więc tak, racja Ana miała kontakt z śmierciożercami już za czasów, kiedy chodziła do szkoły. Co więcej prawie wstąpiła w ich szeregi, gdyby nie spotkała swojego męża, z którym ma teraz raczej ciężką relację. Moja bohaterka ufa swojemu bratu ponad wszystko, wiec na pewno darzyła by znajomych jej brata sympatią, może nawet jakiś podziwem w stosunku do trochę starszego czarodzieja. Były to czasy, kiedy dziewczyna chciała zagłębiać tajniki czarnej magii, stanąć po stronie Czarnego Pana, wiec jak najbardziej mogli się znać. Także tutaj myślę o jakieś pozytywnej relacji, tak jak wspominałeś jeszcze z tych czasów, ale nie mam pojęcia co do konkretów. Może jakoś podkochiwała się w nim nawet chwilkę. Wiadomo jeszcze tak naprawdę nastoletnia czarownica i przystojny śmierciozerca, jakoś ją to pasjonowało. Coś z przeszłością można myśleć.
 
- Z powodu pracy, mają ze sobą jakiś stały kontakt, czasami się widują.
- Ana zostaje wciągnięta w sprawy swojego brata, jej poprzedni szef ginie, nachodzą ją poplecznicy Czarnego Pana, oczekują współpracy, jej małżeństwo tak naprawdę się rozpada, a ona nie chce wmięszać się w tą wojnę, także chce być zwyczajnie po wygranej stronie. Myślę, że tutaj ich relacja, także może być pozytywna.
- Wpadł mi do głowy, także pomysł, że Ana może chcieć wyciągnąć od Wiliama informacje na temat śmierciożerców odpowiedzialnych za śmierć jej syna – to ostatnia rzecz, na jakiej jej zależy na tym świecie.

Nie wiem jaki byłby Twój stosunek do niej.

W przeszłości, spotykając się poprzez jej brata, rzeczywiście mogli mieć między sobą sympatię. Piszesz, że mogła go podziwiać, czy też się w nim odrobinę podkochiwać, myślę, że to całkiem urocze urozmaicenie. Will pewnie miał ją za ładną dziewczynę, ale jednak, przede wszystkim za dość młodą. Kto wie, może gdyby nie fakt, że dziewczyna dość szybko znalazła męża, parę lat później, gdyby już ukończyła Hogwart, może rzeczywiście nawiązałby się między nimi romans? Zwłaszcza w sytuacji, gdyby sama zaczęła należeć do grupy popleczników Czarnego Pana. To jednak pozostaje jedynie jako gdybanie, bowiem, jak piszesz, wszystko tak naprawdę ograniczało się realnie do kontaktów przyjacielskich.

Myślę, że Will widząc, iż kobieta ma podobne podejście, że tak naprawdę po prostu chce być po wygranej stronie, a do tego, ach te kłopoty małżeńskie, mógłby nawet chcieć jej jakoś pomóc. Nie jest to mocno w jego stylu, bowiem zwykle dba wyłącznie o swój tyłek, jednakże trochę motywowałyby go tutaj sentymenty. Aczkolwiek, czując, że kobieta chce się czegoś dowiedzieć na temat śmierci syna, na pewno zupełnie by milczał. Jego pomoc zapewne polegałaby bardziej na wybijaniu śmierciożercom pomysłu, by ją nachodzili, by jej jakoś nie zagrażali, aniżeli, na wskazywaniu sprawy. Na pewno nie chciałby, żeby Ana szukała zemsty na własną rękę. To po prostu byłoby nierozsądne, a poza tym, mogłoby zapewne zadziałać na jego niekorzyść, wszakże ktoś mógłby odkryć kto jej o tym wszystkim powiedział.

Kto wie, kto wie, myślę, że ich relacja aktualnie jest po prostu pozytywna opisała bym to tak:

 
 

Poznała go dzięki swojemu bratu, także śmierciożercy, kiedy jeszcze pasjonowała się czarną magią. W tym czasy także, była nim lekko zafascynowana, młodzieńczym uczuciem, które jednak szybko zniknęło. Rowle szybko wyszła za mąż, zaczęła życie z daleka od tej całej wojny. Polubiła Williama, zaczęła prace w Ministerstwie, czarodziej także wspinał się po szczeblach kariery, więc ich kontakt się nie urwał. Mają podobne poglądy na świat, chcą zwyczajnie żyć swoim życiem, lecz jednocześnie wyjść zwycięsko z tego wszystkiego co ich otacza. Przez pewien okres czasu, próbowała wyciągnąć z Williama jakieś informacje na temat, śmierciożerców odpowiedzialnych za śmierć jej dziecka. Jednak, nie chcąc wplątać go w swoje sprawy zaprzestała i postanowiła szukać zemsty na własną rękę. Uznaje go za naprawdę dobrego znajomego, jedną  tych osób, które mimo groźnego wyrazu twarzy, tak naprawdę dają się lubić. Można było by stwierdzić, że jest jednym z nielicznych śmierciożerców, którzy nie sprawiają, że ma ochotę uciekać, albo walczyć.



No, a co będzie dalej, w jakie rzeczy zostaną wplątani i jak potoczy się ich znajomość to zobaczymy?

Opisane jest bardzo trafnie i wszystko mi odpowiada. Oraz owszem, resztę po prostu należy już pozostawić na rozgrywkę. Tak czy owak, mamy fajne i dobre fundamenty tej znajomości, trzeba będzie zagrać! : D

No to czekam na gre! ;]

Przyszłam wymyślać.

Pierwsze co przyszło mi do głowy to, że Ana ma nie najlepsze odczucia co do Samuela, który jest bardzo milutki dla jej przyjaciółki. Ale podobną relacją mam już z Ophe, która nie przepada za nim i radzi Ruby coby trzymała się z dala od niego. 
W każdym razie, wydaje mi się, że jeśliby się poznali - w końcu Sam zbliża się do Lux, aby wplątać ją w zakonowe gierki - to nie przepadaliby za sobą. Oczywiście, Lestrade byłby jak najbardziej uprzejmy i chłodny, ale byłby bardzo niechętny i może trochę cięty. W końcu, na pewno kojarzyłby ją z lat szkolnych i wyrobił sobie opinię już na początku. Obawiałby się, że może w jakiś sposób go odkryć, w końcu głupia nie jest.

Jak najbardziej myślę, że można pomyśleć tutaj o chłodnej relacji, na zasadzie cichych uprzejmości, a sądzą o sobie coś innego. Nie przepadać mogli za sobą od czasów szkolnych, ale nie wymyślała bym tutaj konkretnego powodu. Ona wydawała się typową ślizgonką, a on gryfonem, konflikt gotowy. Anastasi zależy na Lux, nie chciała by wplątała się w tą całą wojnę, a na pewno nie stawała po przegranej stronie (oczywiście według Any). Mogło dość nawet pomiędzy nimi do ciętej wymiany zdań w stylu: - Trzymaj się od Lux z daleka, jest dla mnie jak rodzina, a ja chronię najbliższych.

Zasadniczo może też najzwyczajniej mu nie ufać. Polega to bardziej na zwykłym samozachowawczym odczuciu. Każdy z nich pragnie żyć jak najlepiej, a zadaniem Anastasi w tym momencie warto być po stronie silniejszych, czyli Czarnego Pana. Na pewno nie wie, że Sam jest członkiem zakonu, ale może przeczuwać, że nie koniecznie popiera ten sam „system” co ona, dlatego się domyśla. Jednocześnie, sama nadal nie wie, którą stronę konfliktu powinna wybrać, wiec nie może być źle nastawiona. Powiedzmy, że wygląda to tak: wierząca mocno w rodzinne przekonania i tradycje, pragnie je kontynuować. Poparcie dla Voldemorta, nie deklaruje otwarcie, jest bardziej przekonywana do niego, może nawet lekko na siłę, przez brata i ojca. Ciężko być wiec dla niej całkiem neutralną. Wygra tylko silniejszy. 
 Anastasia, jest też bardzo blisko wielu spraw w Ministerstwie, jako Asystentka Szefa w DPPC, przez jej ręce przechodzi  sporo ważnych dokumentów i spraw, nie jedna mrozi krew w żyłach. Nawet ciężko sobie wyobrazić jakie „zbrodnie” uchodzą teraz płazem, a za jakie rzeczy trafia się do więzień. Ta wiedza, zmusza ją do odradzania Lux, bliższych kontaktów z Tobą. Zbytnia uprzejmość w tych czasach jest czasami źle odbierana.