Eliksiry

► Amortencja – eliksir miłosny. Wystarczy dodać kilka kropel do napoju danej osoby, a zapała ona do kogoś obsesyjnym uczuciem. Przez wielu bagatelizowany, jednak doświadczeni zielarze ostrzegają przed zgubnym działaniem eliksiru. Znakiem, że wywar się udał jest bijący z niego perłowy blask i para unosząca się w charakterystycznych spiralach. Każdy człowiek zapach Amortencji odczuwa inaczej. Woń wywaru kojarzy mu się zawsze z zapachami, które są dla niego najprzyjemniejsze. Dla Hermiony Granger pachniał on świeżo skoszoną trawą oraz nowym pergaminem zaś dla Harry'ego Pottera miał on zapach drzewca z rączki miotły, tarty kajmakowej i polnych kwiatów. Im jest starszy, tym jego działanie staje się mocniejsze.
► Eliksir Bujnego Owłosienia – eliksir, który powoduje przyrost włosów. Siła przyrostu zależała od ilości wypitego eliksiru.
► Eliksir czyszczący rany - eliksir używany do sterylizacji ran. Ma purpurowy kolor. Podczas stosowania rana piecze i kłuje. Poppy Pomfrey stosowała go na Harrym, gdy został ranny po pierwszym zadaniu w Turnieju Trójmagicznym w 1994 roku.
► Eliksir Euforii – eliksir, który powoduje przypływ energii. Może też uzależniać. Ma kolor niebieskawy, zapach przypominający zapach kobiecych perfum, a nad nim unoszą się wirujące sprężynki. Oprócz tego, że uzależnia, ma też inne skutki uboczne. Powodują one nadmierny chichot i chęć chwytania ludzi za nosy. Do sporządzenia go potrzeba mięty, garści pancerzyków chitynowych, soku z cytryny i garści abisyńskich fig.
► Eliksir Niewidzialności - eliksir czyniący niewidzialnym na krótki czas. Osoba, która chce być niewidoczna musi wypić eliksir lub ten musi być rozlany na niej, lub blisko niej.
► Eliksir Osłabiający - eliksir, który osłabia pijącego, zarówno fizycznie, jak i psychicznie.
► Eliksir Postarzający – eliksir, który powoduje postarzenie się w danym momencie o kilka lub wiele lat. Użyli go bliźniacy Weasley w czwartym tomie.
► Eliksir Rozdymający – eliksir, który powoduje wzrost każdej rzeczy, na którą się go poleje.
► Eliksir Rozśmieszający – eliksir, który powoduje śmiech u każdego człowieka. Gdy Harry i Ron na lekcji Eliksirów przygotowywali ten eliksir, nie mogli się później powstrzymać od śmiechu.
► Eliksir Skurczający – eliksir, który powoduje kurczenie różnych przedmiotów.
► Eliksir Słodkiego Snu - eliksir, który powoduje natychmiastowe zaśnięcie. Jest podawany osobom chorym, cierpiącym na bezsenność i małym dzieciom mającym problem z usypianiem. Można podać go doustnie, nasączyć nim jakiś pokarm lub dodać do jakiegoś napoju. Eliksir ma kolor zielony, jest gęsty i ma zapach cynamonu. Wykorzystywany się w szpitalach.Po zażyciu tego eliksiru, osobie której go podano nic się nie śni. W drugim tomie Hermiona Granger nasyciła tym eliksirem ciastka które mieli zjeśc Crabbe i Goyle po to, aby wyrwać im po włosie do Eliksiru Wielosokowego.
► Eliksir Spokoju – bardzo trudny do uwarzenia eliksir uśmierzający lęk i łagodzący niepokój. Wydziela kłęby srebrnej pary. Potrzebne składniki to m.in. sproszkowany kamień księżycowy i syrop z ciemiernika czarnego. Należy odmierzać składniki pewnie, ponieważ gdy ręka zadrży przy wykonywaniu tej czynności, wywar spowoduje głęboki sen, z którego można się nie wybudzić.
► Eliksir Uspokajający - eliksir, który uspokaja po przeżytej traumie, szoku lub urazie. Madame Pomfrey podała go Hannie Abbott na jej piątym roku, gdy na zielarstwie rozpłakała się, mówiąc, że jest za głupia żeby zdać egzaminy.
► Eliksir Wielosokowy - jest to jeden z najbardziej skomplikowanych i najtrudniejszych eliksirów. Dzięki niemu człowiek na określony czas, zależny od spożytej dawki, zamienia się w inna osobę, której odrobina ciała jest w jego eliksirze. Jest on również jednym z najniebezpieczniejszych eliksirów, działa on tylko na ludzi - istoty nie w pełni ludzkie nie mogą korzystać z tego eliksiru (np. półolbrzymy, najprawdopodobniej również wilkołaki). Skutki próby zamiany człowieka w zwierzę mogą być bardzo niebezpieczne i trudne do przewidzenia. Nawet najbardziej doświadczeni czarodzieje mogą mieć problem z jego przygotowaniem. Eliksir ten warzy się bardzo długo (ok. miesiąca) i trzeba użyć rzadko spotykanych składników, np. skóry boomslanga.
► Eliksir Wiggenowy - eliksir regenerujący zdrowie. Wypicie nawet niewielkiej buteleczki potrafi uleczyć ciężkie rany. Składniki to śluz gumochłona i kora drzewa Wiggen.
► Eliksir Wzmacniający – wywar o charakterze wzmacniającym. Ma turkusową barwę.
► Eliksir Zmieniający Kolor Włosów – eliksir, który powoduje zmianę koloru włosów z naturalnej barwy na barwę, o której pomyśli osoba zażywająca eliksir.
► Eliksir Życia – eliksir wytwarzany jest za pośrednictwem Kamienia Filozoficznego. Eliksir ten daje nieśmiertelność i leczy ze wszystkich chorób.
► Felix Felicis – eliksir zapewniający szczęście każdemu, kto go wypije. Jego używanie jest zakazane przy pisaniu testów, w zawodach sportowych, wyborach prezydenckich itp. Może być uzależniający.
Harry zdobył buteleczkę eliksiru na pierwszej lekcji eliksirów w 6 klasie, dzięki korzystaniu ze starego podręcznika zawierającego rady od poprzedniego właściciela, którym był Książę Półkrwi. Dzięki niemu, Harry wydobył z profesora Horacego Slughorna wspomnienie, o które prosił go Albus Dumbledore. Harry dał resztę przyjaciołom przed wyruszeniem z dyrektorem w poszukiwaniu zaginionego horkruksa Voldemorta. Bez eliksiru zginęliby, ponieważ do Hogwartu wdarli się śmierciożercy, z którymi przyjaciele Harry'ego musieli stoczyć walkę.
► Szkiele-Wzro – eliksir, który powoduje nie tylko odrastanie utraconych kości, ale i wzrost. Używany przez magiczną służbę zdrowia. Gdy Harry złamał rękę w 2 tomie podczas meczu quidditcha, pani Pomfrey wyleczyła go przy pomocy tego eliksiru. Większość społeczeństwa myślała, że Hagrid jest taki wielki, bo wypił właśnie ten eliksir.
► Veritaserum – najsilniejszy eliksir prawdy, znany w świecie czarodziejów. Po jego wypiciu, człowiek odpowiada na wszystkie zadane mu pytania nie tylko całkowicie szczerze, ale jak najbardziej wyczerpująco. Ministerstwo Magii wyznaczyło ścisłe granice, pozwalające na użycie tego eliksiru tylko w niektórych przypadkach. Nie zawsze zasady te są stosowane. Uwarzenie go trwa pełny cykl księżyca i wymaga bardzo trudnych do zdobycia składników. Ponadto samo przyrządzenie nie należy do najłatwiejszych. Wystarczą trzy krople mikstury, by zmusić każdego do ujawnienia swoich najgłębszych sekretów. Prawidłowo uwarzony, powinien być bezbarwny i bezwonny, więc praktycznie nie sposób go wykryć. Najprawdopodobniej istnieje na nie antidotum, ale nazwa nie jest znana.
► Wywar Tojadowy – eliksir wynaleziony przez Damoklesa Belby (wujka Marcusa Belby), który za to przełomowe odkrycie został nagrodzony Orderem Merlina. Jak nazwa tegoż eliksiru wskazuje, zapewne podstawowym składnikiem jest tojad zwany również mordownikiem lub akonitem. Wywar tojadowy przydaje się osobom zarażonym likantropią, czyli wilkołactwem. Przez tydzień poprzedzający pełnię, taka osoba zażywa eliksir. Kiedy najdzie noc, kiedy to księżyc ukazuje się w całej swej okazałości, zarażony człowiek przemienia się w wilkołaka, aczkolwiek zachowuje świadomość i umysł ludzki. Nie jest wtedy groźny dla otoczenia i panuje nad sobą. Nad naczyniem napełnionym wywarem, unosi się dym i choć smak tego eliksiru jest nieprzyjemny, całkowicie wzbronione jest dosypywanie cukru. Cukier niszczy działanie eliksiru.
► Wywar Dekompresyjny – eliksir, który przywraca naturalny rozmiar rzeczy spryskanej Eliksirem Rozdymającym.
► Wywar Żywej Śmierci – eliksir powodujący omdlenia, które dla niedoświadczonych czarodziejów mogą być podobne do śmierci. Jest też wykorzystywany jako środek łagodzący ból. Nie należy używać go w dużych ilościach, gdyż może spowodować uszkodzenie mózgu lub nawet śmierć.

Tak jak w przypadku zaklęć, dajemy możliwość dodania eliksiru własnego autorstwa, w tym temacie, za pomocą kodu poniżej.